هدف از این تحقیق بررسی اهداف نظام تعلیم و تربیت با فرمت docx در قالب 62 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب
اهداف نظام تعلیم و تربیت
مقدمه                                                                                       
2-3-1- بررسی تطبیقی اهداف                                                            
2-3-1-1-  اهداف رویکرد تفکر انتقادی و آموزش فلسفه برای کودکان             
2-3-1-2- اهداف نظام تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی                          
2-3-1-3-  تحلیل تطبیقی اهداف دو رویکرد                                             
2-3-2- بررسی تطبیقی مبانی                                                              
2-3-2-1-  مبانی هستی شناسی                                                        
2-3-2-1-1-جهان شناسی در رویکرد تفکر انتقادی                                  
2-3-2-1-2- جهان شناسی در رویکرد تربیت اسلامی                              
2-3-2-1-3- مقایسه جهان شناسی در هر دو دیدگاه                               
2-3-2-2-  مبانی انسان شناسی                                                          
2-3-2-2-1- انسان شناسی در رویکرد تفکر انتقادی                                
2-3-2-2-2- انسان شناسی در رویکرد تعلیم و تربیت اسلامی                      
2-3-2-2-3- مقایسه انسان شناسی در هر دو دیدگاه                                
پیشینه پژوهش 
2-4-1- تحقیقات انجام شده در ایران                                                         
2-4-2- تحقیقات انجام شده در خارج از ایران                                               
2-4-3- تمایز تحقیق پیش رو از تحقیقات انجام شده    

با نگاه تحلیلی به مبانی رویکرد تفکر انتقادی، در میابیم که در این رویکرد بیشتر از اهداف غایی به اهداف واسطی و مهارتی توجه می شود و اهداف نهایی به صورت تصریح شده به چشم نمی خورد. البته در نظر گرفتن زمینه های فلسفی و بستر های فرهنگی – اجتماعی شکل گیری این رویکرد در نیم قرن اخیر، می تواند ما را در تحلیلی تحقیقی  راجع به اهداف غایی این نگاه، یاری کند، که در فصل پیشین به این زمینه ها اشاره شد. 

مهمترین غایتی که می توان برای « رویکرد تفکر انتقادی » و طرح مدون آن، یعنی « آموزش فلسفه برای کودکان » در نظر گرفت، - به گونه ای که جمع اهداف واسطی آن هم باشد -: آماده سازی متربّی برای به دوش کشیدن مسؤولیت زندگی – به ویژه زندگی اجتماعی – می باشد ( ضرغامی و همکاران، 1390).

تأکید این برنامه بر روابط میان فردی و تقویت تفکر در بستر گفت وگو در غالب  « مباحثه های گروهی » و « حلقه های کند و کاو »، و حضور پر رنگ اخلاق و قضاوت های اخلاقی در آن از جمله نشانه های این ادعاست. 

در این غایت، آنچه در روش ها و بعضا محتویات آموزشی به چشم می خورد، انسان، اختیار و مسؤولیت های فردی و اجتماعی او، بدون توجه ویژه به هر گونه منبع بالاتر برای ارزشیابی، است و این خرد جمعی و عرف مقبول بشری است که نهایتا، ممیّز نتایج  مفید و غیر مفید خواهد بود. این معنا که در بحث هستی شناسی مورد بررسی بیشتری قرار می گیرد، تفاوت اساسی میان رویکرد تفکر انتقادی و نظام تعلیم و تربیت اسلام است.

این تفاوت منظر، را می توان در نوع طرحواره ی ترسیمی رویکرد تفکرانتقادی لیپمن که در برنامه آموزش فلسفه او ؛ از جهان و موقعیت انسان در آن و رابطه اش با مبدأ عالم، ظهوردارد ریشه یابی کرد. محوریت تامّ انسان در این رویکرد و عدم تأکید خاص بر حقایق ماندگار،  نگرشی از هستی را ترسیم می کنند که در آن، انسان به نوعی فعال مطلق در نظر گرفته می شود و آنچه خارج از توان وی در حال رویداد است، احتمالی، پویا و رها از قواعد فرض می گردد که برای نمونه دیویی ( به نقل از باقری، 1376) و رورتی (1999) دو پیشروی عمل گرایی و نوعمل گرایی در آمریکا بر این مسأله تأکید دارند.