تحقیق درس انقلاب اسلامی ایران با عنوان جُبن ذاتی پهلوی ها
مقدمه
درخصوص استبداد رضاشاه باید گفت: هیچ‌كس یارای انتقاد و حتی پیشنهاد در حضور او را نداشت. رضاشاه وزرا را در مقابل كوچك‌ترین نافرمانی و انتقاد به باد ناسزا و كتك می‌گرفت. «روزی شاه مبتلا به آنژین شد و در حالت تب، هوس خوردن ترشی درست‌شده با سركه كرد. به دكتر گفت می‌توانم ترشی بخورم یا نه؟ دكتر كه می‌دانست نباید به شاه «نه» گفت، عرض كرد: اعلیحضرت بهتر می‌دانند كه سركه یكی از مواد مفید است و بدون اسید، بدن نمی‌تواند زندگی كند، اعلیحضرت می‌توانند ترشی میل نمایند منتها وقتی اسید بدن زیاد می‌شود و باید از آن كاست، ترشی‌خوردن ضرورت ندارد! شاه متغیر شده گفت چرا برای من فلسفه می‌بافی، یك كلمه بگو بخورم یا نه؟
دكتر تعظیم بلند‌بالایی كرده گفت: خانه‌زاد راجع به ترشی عرض كرد می‌شود خورد و نیز نمی‌شود، اگر اراده اعلیحضرت تعلق بگیرد كه ترشی بخورند، ما سگ كی هستیم كه در برابر اراده اعلیحضرت اظهار وجود كنیم، اگر میل نداشته باشید البته تناول نفرمایید! شاه حوصله‌اش سر رفت و فریاد زد: مرتیكه ترشی بخورم یا نه؟ دكتر جوابی نداشت بدهد. شاه گفت مرده‌شور تركیب شما دكترها را ببرد، به اندازه گاو نمی‌فهمید، هر پیرزنی می‌داند كه آدم تب‌دار نباید ترشی بخورد! دكتر تعظیم كرد و گفت: قربان، غلام هم آن را می‌داند منتها این احكام برای اشخاص عادی است و برای نابغه‌ای مانند اعلیحضرت، اراده شاهانه ملاك است نه احكام عمومی، بنابراین اگر اراده اعلیحضرت به خوردن ترشی تعلق گرفته باشد غلام سگ كیست كه با اراده اعلیحضرت مخالفت كند؟ شاه دكتر را مرخص كرد. وقتی دكتر خواست از اتاق بیرون رود، شاه گفت آخرش نگفتی بخورم یا نه؟ دكتر تعظیمی كرد و گفت امر، امر مبارك است. خانه‌زاد چه عرض كند!!
قیمت: 50٬000 تومان
قیمت: 40٬500 تومان